Mutlu musunuz?

Elli yıllık efsanenin bu şekilde olmasına..

1992 yılından beri “süper ligi” görmemesine..

40 yaş üzerisinin “efsane” olarak anlattığı Bolusporumun bu halde olmasına..

MUTLUMUSUNUZ!!!

Hayır ben biliyorum ki bazıları mutlu!!!

Elini avuşturarak “oh olsun” diyenler var.

Kimse yok demesin!

Yanlış okumuyorsunuz yazımı bazıları oh olsun diyor ve kapı arkalarında fısıltaşarak gülüşüyorlar.

Ama emin olun ki Boluspor sevdalıları o kadar çok ki onların fısıltılaşmaları bizim isyanlarımızdan az olduğu için duyulmuyor.

Evet. İsyandayız içimiz yanıyor. Sesli ağlıyoruz.

50 yıllık efsanenin bu durumu bizlerin içini yakıyor.

Kabullenemiyoruz.

Bolusporumun bu durumunu kimseye açıklayamıyoruz.

Gurbetten bir arkadaşımız Bolusporum nasıl oluyor da kendi saha ve seyircisi önünde dört yedi dediğinde açıklayamıyoruz.

Kelimeler boğazımıza düğümleniyor.

Kahrediyoruz.

Günlerimiz haftalarımız aylarımız içimize ağlayarak geçiyor.

Kimse ama hiç kimse bu duruma mantıklı açıklama getirmesin.

Kimse taraftar kadar fedakar değil.

Hafta da bir gün izni olan ve o izin gününde ailesi yerine “BOLUSPOR SEVDASI” yüzünden deplasman yapan ve o deplasmandan boynu bükük ayrılan ve bir daha ki Boluspor maçına kadar yüzü yere bakan kimse yoktur. TARAFTAR kadar.

En basit yaşadığım olayı anlatayım.

Kahramanmaraş deplasmanı 24 saatimiz Boluspor sevdamızdan renk aşkımızdan deplasman da geçti sonuç?

Siz biliyorsunuz..

Peki bir babanın evladına zaman ayıracağına yanında deplasman yapmasına ne diyorsunuz.

Biz onlara “taraftar” diyoruz.

Renk aşıkları diyoruz.

Peki kim ya da kimler anlıyor o taraftarı bana kalırsa kimse anlamıyor.

Hele futbolcularımız “kesinlikle” anlamıyor.

Tepki gösterdi mi taraftar yapmaması gerekli idi deniliyor.

Peki taraftar sezon boyunca arma sevdasından uykusuz ve boynu bükük haftası zehir geçtiğinde kaç futbolcu bunu hissediyor.

Evet. Kaç futbolcu hissediyor.

Hisseden futbolcu zaten sahadaki hırsı futbol oynama arzusu galibiyet için kendini parçalaması ile belli ediyor ama saha da bir elin parmaklarını geçmeyince sonuç gene hüsran oluyor.

Evet.

Karşıyaka mağlubiyeti ile taraftar kulübe gitti sahaya yabancı madde attı futbolcularımıza tepki gösterdi.

Peki.

Aynı taraftar antrenmana baklava getirmedi mi?

Yenildiğinizde tribüne çağırarak alkışlamadı mı?

İyi iken iyi ama kötü iken tepki verdi mi?

Aslında bu tepkiyi beklemiyorduk ne demek.

Beyler sizler hancı bizler ev sahibiyiz.

Bizler için dökülen her ter damlası aslında evinize getirdiğiniz lokmanın helalliğidir.

Bu böyle biline.. 

 

Boluspor sevdalıları kalın sağlıcakla…

Yazarın Diğer Yazıları