Haftalar Haftalar Sonra..

En son kendi sahamızda gördüğümüz galibiyeti hatırlayan var mı?

 

 

Gaziantep Bld.spor galibiyeti yani 1 Şubat 2015 tarihi.

 

İlginçtir ki o galibiyette 3-1 idi.

 

Sonra kaç hafta geçti peki?

 

Tam tamına 12 hafta geçti. (ikinci yarının ikinci maçı ile bu hafta arası)

 

Yani, bu kadar hafta kendi sahamızda kendi seyircimizi sevindiremedik.

 

Vesselam en son üç puanı ne zaman gördük derseniz de onu da Altınordu deplasmanın da gördük 23.hafta idi.

 

Bana çok garip geliyor.

 

Ne derseniz eğer tribünde bulunan Bolusporuma gönül vermiş Yarenlerin içinde hep şu cümleyi duyuyorum.

 

Yahu biz ne zaman “süper ligi” göreceğiz.

 

Ne zaman hiç korkumuz olmadan lig bitireceğiz.

 

Aslına bakarsanız böyle bir duyguyu bir kere yaşadık.

 

O da eski adı ile Bankasya ligine çıkarken. (2006-2007 sezonu)

 

Maça gelirsek eğer 2-0 öndeyiz rakip 10 kişi ve oyun kuran top yapan ekip Adanaspor takımı tribünde bulunan her futbolsever şunu soruyor yahu biz mi 11 kişiyiz rakip mi?

 

Gerçekten diyorum kendi saha ve seyirci avantajımız var ve 2-0 öndeyiz ama geri pas yapıyoruz baskı yiyoruz.

 

Maç 2-0 ama tribündekiler nerede ise yahu buradan da maç verilmez diyor.

 

Niye kalede “bomba Özkanın olması” dikkat “ defans her an penaltı yaptırabilir yada ıska geçebilir”

 

Endişesi olduğu için.

 

Daha ilginç bir şey yazayım rakip de “golcü Tiago” yoktu. (İyi ki yoktu)

 

Beyler;

 

Kim ne dersedesin. Bolusporum, tribünleri tatmin eden bir futbol oynamıyor.

 

Daha da ötesi her maçımız final havasında olacağına olursa olur olmazsa ne yapalım havasında geçiyor. ( Düşme potasındaki takımlar sağolsunlar kazanamadıkları için)

 

Sonra herkes diyor ki tribünlerde “ruh kalmamış” ruh mu bıraktınız ki tribünde ruh olsun.

 

Her şey sahadan başlar heyecan adrenalin tutku bunu gören tribünler coşar coşturur.

 

Ama nerede derseniz?

 

Kalan beş hafta da aramayın derim.

 

Vesselam bu sezon lig de kaldık gibi görünüyor.

 

 

Boluspor sevdalıları kalın sağlıcakla…

Yazarın Diğer Yazıları