MEMLEKET MESELESİ

Takımımızı bu zorlu bir süreçte yanında olamadığım ona sevgimi yansıtamadığım için üzgünüm… Ama her ne kadar mesafeler kilometrelerce uzak bile olsa kalbimin Boluspor için çarptığını, bu işin ‘Memleket meselesi’ inancını taşıdığımı ve sadece Boluspor sevdalısı olduğumu herkes iyi bilir.

Evde oturmuş bir nokta da takımımızın kaderini belirleyecek maçını bu sefer televizyondan izliyorum. Tribünlerden maç izlemeye hiç benzemiyor. Sesiz, sakin, stres yok, gerilim yok canlılık yok kimse senin feryadını bağırsan bile duymuyor. Tek güzel yanı ise canın istediği zaman bir şeyler atıştırabilmen oluyor. Derken maç başlıyor.

İster istemez düşünüyorum. Bir tarafta alt yapılarından oluşan ligde düşmesi haftalar önce kesinleşen fakat onur mücadelesini elden bırakmayarak saldıran Eskişehirspor’un gençleri öte yanda en azından bu zorlu dış saha karşılaşmasından bir puan çıkartıp ligde tutunmaya çalışacak gol yollarında etkili elamanı bulunmayan kolu kanadı kırık bir Boluspor. Ama her zaman olduğu gibi onlara güvenim tam, beklentim ise yüksek.

Türk futbol tarihinde bir zamanlar birçok yetenekli gençleri bulup parlatan ve onları büyük takımlara kazandıran elli beş yıllık koca çınarın düştüğü durum aklıma geliyor duygulanıyorum. Üzerimizde dolaşan o kara bulutları 2013-2014 sezonunda da dağıtmadık mı? Olsun bunun da hakkından geliriz hayaliyle karşılaşmayı takip ediyorum.

Derken ilk gol haberi Ankara’dan hem de Balıkesirspor’dan geliyor seviniyorum. Daha sonra da takımımız rakibi karşısında Gökhan’la golü bulunca çocuklar gibi mutlu oluyorum. Bu işin şakası olmadığını ve bir farklı üstünlüğün her zaman için kolay kapanabileceğini iyi biliyorum. O yüzden hadi çocuklar bir gol daha diyorum. Ben o golü bizimkilerden beklerken gene Balıkesirspor’dan geliyor. Osmanlıspor ilk yarıyı iki sıfır mağlup biz ise bir sıfır galip olarak soyunma odasına gidiyoruz.

İkinci yarıda ise karşılaşmanın elli sekizinci dakikasından sonra aslan kesilen bir Osmanlıspor beş dakika içersinde iki gol atma başarısı göstererek üç iki bir üstünlüğü yakalıyor. Daha sonra yaşanan gol düolarında bir farklı üstünlüğü tekrar ele geçiriyorlar. Amaç Boluspor’un kaybetmesi… Onlar beklemedeler. Ama işleri umdukları gibi pek gitmiyor.

Buna karşılık takımımız Eskişehir’de rakibine oranla sahada daha ağır basan baskılı oyunu ile gene Gökhan’ın ayağından kazanmış olduğu nefis bir golle farkı ikiye çıkartıyor böylece daha da rahatlıyoruz. Atılan bu gol aslında rakibimizin yenmesinde artık bizim için bir şey ifade etmediğini sanki teyit ediyor. Uzatma dakikalarında rakip filelere göndermiş olduğumuz gol karşılaşmanın bitimiyle adeta sevinç gözyaşlarıma dönüşüyor. Erkekler ağlamaz diyorum ama yüreğime nedense söz geçiremiyorum.

  ‘Allah bizlere bir daha böyle bir kötü bir sezon yaşatmasın inşallah.’